De vespers, ook wel avondgebed genoemd, wordt gebeden om 17-18 uur.

Als de dag ten einde loopt, breekt de tijd aan van de dankzegging voor alles wat God ons die dag gegeven heeft en voor al het goede dat we in zijn naam hebben mogen doen. Zoals de wierook bij het avondoffer in de tempel, stijgt ook nu het gebed van de hele Kerk ten hemel. Omdat dit avondgebed in de eerste plaats gedacht is als een gebed van het hele kerkvolk, zijn hiervoor vaak de mooiste en de meest toegankelijke psalmen uitgekozen. Daarbij komt telkens nog een lyrisch stuk uit het nieuwe testament: een voorbeeld van het christelijk bidden in de eerste Kerk.

De vespers is als volgt opgebouwd:

een hymne,
twee psalmen met antifonen,
een lofzang uit het nieuwe testament met antifoon,
een korte schriftlezing,
beurtzang,
de lofzang van Maria (magnificat) met antifoon,
slotgebeden.